نامه ای از سوی پروردگار به همه انسان‌ها
مرا
به یاد می آوری؟ من همانم که بادها را می فرستم تا ابرها را در آسمان پهن
کنند و ابرها را پاره پاره به هم فشرده می کنم تا قطره ای باران از خلال
آن‌ها بیرون آید و به خواست من به تو اصابت کند تا تو فقط لبخند بزنی و این
در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن قطره باران، ناامیدی تو را پوشانده
بود.
سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کرده‌ام و نه با تو دشمنی کرده‌ام. ( ضحی 1-2)
افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی. (یس 30)
و هیچ پیامی از پیام‌هایم به تو نرسید مگر از آن روی گردانیدی. (انعام 4)
و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام. (انبیا 87)
و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهم شدی که گمان بردی خودت بر همه چیز قدرت داری. (یونس 24)
و این در حالی بود که حتی مگسی را نمی
توانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد ، نمی توانی از
او پس بگیری. (حج 73)
پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و
چشم‌هایت از وحشت فرو رفتند و تمام وجودت لرزید چه لرزشی، گفتم کمک‌هایم در
راه است و چشم دوختم ببینم که باورم می کنی اما به من گمان بردی چه
گمان‌هایی. ( احزاب 10)
تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد ، پس
حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری، پس من
به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی، که من مهربان‌ترینم در
بازگشتن. (توبه 118)
وقتی
در تاریکی‌ها مرا به زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من می‌مانی، تو
را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی. (انعام 63-64)
این عادت دیرینه ات بوده است، هرگاه که
خوشحالت کردم از من روی گردانیدی و رویت را آن طرفی کردی و هر وقت سختی به
تو رسید ، از من ناامید شده‌ای.(اسرا 83)
آیا من برنداشتم از دوشت ، باری که می شکست پشتت را؟ (سوره شرح 2-3)
پس
چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشم‌هایت از وحشت فرورفتند و تمام
وجودت لرزید چه لرزشی، گفتم کمک‌هایم در راه است و چشم دوختم ببینم که
باورم می کنی اما به من گمان بردی چه گمان‌هایی
غیر از من خدایی ،که برایت خدایی کرده است؟ (اعراف 59)
پس کجا می روی؟ (تکویر 26)
پس از این سخن دیگر به کدام سخن می خواهی ایمان بیاوری؟ (مرسلات 50)
چه چیز جز بخشندگی ام باعث شد تا مرا که می بینی ، خودت را بگیری؟ (انفطار 6)
مرا به یاد می آوری؟ من همانم که بادها را
می فرستم تا ابرها را در آسمان پهن کنند و ابرها را پاره پاره به هم فشرده
می کنم تا قطره ای باران از خلال آن‌ها بیرون آید و به خواست من به تو
اصابت کند تا تو فقط لبخند بزنی و این در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن
قطره باران، ناامیدی تو را پوشانده بود. (روم 48)
من
همانم که می دانم در روز روحت چه جراحت‌هایی برمی دارد و در شب روحت را در
خواب به تمامی باز می ستانم تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را به
زندگی برمی انگیزانم و تا مرگت که به سویم بازگردی به این کار ادامه می
دهم. (انعام 60)
من همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت می دهم. (قریش 3)
برگرد، مطمئن برگرد، تا یک بار دیگر باهم باشیم. (فجر 28-29)
تا یک‌بار دیگه دوست داشتن همدیگر را تجربه کنیم. (مائده 54)
بخش قرآن تبیان
دریافت